Sa muta bi fiat totu canta: sa gara de poesia a bolu chi at serradu sa festa de “sas Grassias” at mustradu a sos presentes sa maja de un'arte mala a si nche mòrrere mancari chi sos tempos non siant in favore de issa. B'at proadu s'abba dae chelu a firmare sa gara, e finas unas cantas boghes dae sa barraca aiant pòdidu istorbare sas musas. Ma Porcu de Irgoli, Agus de Gàiru e Donaera de Ossi (acumpangiados cun maestria dae su tenore thiniscolesu “Luisu Ozanu”) ant fatu a bìdere, deretos, chi sas intentziones de disafiare cale siat impèigu aiant fundamentas sòlidas. Cun custas otavas ant saludadu su pùblicu bènnidu a los bìdere

Porcu:
Oh Thiniscole sa mama 'e zesusu
in su coro la tenes semper cara
A issa faghes una festa rara
ogn'annu semper bella de piusu
E deo torro de su palcu in susu
in poesia a fagher sa gara
onorende sa prenda 'e s'empireu
rinnovo a totus su saludu meu

Agus:
Siniscola dae custu palcu tou
como unu pagu 'e annos mancaia
Però a nche torrare dae nou
cun s'anima e su coro isperaia
Ma non cretas pro sa festa 'e Maria
chi deo pota fagher mannu prou
Custu non ti lu poto garantire
ma torro unu saludu a ti nde 'atire

Donaera:
Paret chi Siniscola su destinu
nos at torradu a bidere a faeddu
S'annu passadu ti fui vicinu
a fiancu de Masala e Mureddu
Oe torro cun Agus ozastrinu
e Porcu de Irgoli pius piseddu
Oc'annu puru est intr'e s'alzola
e ti saludo 'e coro Siniscola

In intro de s'esòrdiu ant iscaretzidu diversos argumentos: sa paga de sos poetas, Padre Ziranu divènnidu biadu, sas concas segadas dae parte de sos jihadistas e finas su pesu de Donaera. Agabbadu s'esòrdiu su comitadu at postu in sos bonetes de sos poetas sos billeteddos cun su tema in tres partes. A Porcu sa terra, a Agus su chelu e a Donaera su mare. Temas isvilupados a sa mègius manera. Pro Agus – rispondende a Porcu - sa terra est “unu pallone in manos mias”. Pro Donaera su mare est s'ispera de sos chi lassant sa domo issoro pro chircare sorte bona in aterue: “Motoscafos nch'arrivant cun costàntzia ca in su mare meu est s'isperàntzia” cun Porcu chi l'at rispostu chi “In su mare non bi nd'at isperàntzia, ca oh Pepinu l'agant sa morte” in antis de nàrrere chi sa terra est su logu de sas fainas e de s'identidade (“naschent in terra sas bostras fainas, cun sos sentidos e sas raighinas”). Sos poetas nche sunt essidos finas in sa Bìblia.

Agus:
[...]
Ca sos ebreos fint totu famidos
cando fin caminende in su desertu
e pro evitare sa morte cundanna
dae su chelu est falada sa manna

Donaera:
Però fin cussos viagende a pè
ca in Egitu ant fatu sos concluos
At ordinadu su divinu re
de agiuare a sos frade suos
Ma in su mare Ruju già est Mosè
chi at abertu cussu mare in duos
Su mare isperrat a s'alzad'e su baculu
e de su mare meu est meràculu

Porcu:
In su mare sa terra bogat fissa
tando sa parte mia b'est de zertu
si chirchende sa Bibbia nades missa
sa rejona amie azis ofertu
Brunu ite fin fatende in su desertu
già fin andende a sa terra promissa
Deus cussa libertade lis permitit
ma ammentade sa terra li promitit

Su segundu tema at comintzadu a fàghere a rìere giai dae sos primos corfos cun sas fàulas bene difesas dae totus tres sos poetas in palcu. Mesches, sa de Agus, in ue at mentovadu su sìndigu.

Agus:
Ma su chi naro a sas conclusiones
a nisciunu no li palzat istranu
su sindigu 'ostru Celentanu
chi est de certu sa mezus persone
at nadu a sas prossimas eletziones
chi leat su postu de Napolitanu
E det esser cuntenta custa zente
ca tenides su primu presidente

Sa gara at sighidu cun sas duinas, sas batorinas e sos sonetes finales dedicados a sa Madonna festada. A oc'annu chi benit!

Foto: Mauro Piredda